A wszystko DZIEJE SIĘ na granicy, w miejscu zetknięcia przeciwieństw. Ciężar i lekkość, płycizna i głębia, bliskość i odległość, łatwość i trudność, twardość i miękkość, akcja i reakcja… istnienie i nieistnienie. To dotknięcie tajemnicy życia i PRAWDY o nim.

Ryszard Ługowski tworzy boleśnie fizyczne, konkretnie materialne obiekty, które są jednocześnie nieistniejącymi, przemijającymi efemerydami, a ich chwilowe bycie jest za każdym razem inne. Zawieszone w przestrzeni i czasie, trwające w nieustannej przemianie, dotykają odbiorcę o ile ten chce dotykać, odczuwać i myśleć; przekraczając jednocześnie wszystkie znane ludzkiemu sercu i umysłowi wymiary prowadzą ku CZEMUŚ czym nie są albo są tylko pozornie.
Wylewając w materię różnorodnych mediów swój wewnętrzny rysunek Ryszard Ługowski poszukuje wciąż to nowych form i środków wyrazu, dróg po których nikt dotąd nie chodził. Nowe, inne, nieznane, niedotykane – ujmuje nie ujmując, pokazuje nie pokazując, ukonkretnia dematerializując, harmonizuje zderzając…

Fragment tekstu do wystawy prof. Ryszarda Ługowskiego autorstwa prof. Małgorzaty Wrześniak