Plakaty Piotra Garlickiego (ur. 1969) są jak encyklopedia plakatowej historii. Jest w nich wszystko co ważne: znak wyswobodzony ze zbędnego kontekstu, litera uszyta do figury treści, rysunek tam, gdzie potrzebna syntetyczna sugestia i kolor przyciągający spojrzenie.
Jest też ta twórczość plakatowa głęboko wrośnięta w polską tradycję wieloznacznego poczucia humoru, odwracania znaczeń i zaskakiwania. Motywy i formy pochodzą z różnych światów, łączy je wizualna gramatyka plakatu tak, by tworzyły czytelne zdania, widoczne z daleka.
Jego projekty okładek, plakatów, wydawnictw fonograficznych, katalogów, akcji promocyjnych działań artystycznych stały się częścią polskiej ikonosfery. Szczególnie związany z promocją warszawskiej akademii, stworzył wiele plakatowych obrazów – dla swoich kolegów profesorów uczących na wydziale oraz do wydarzeń na uczelni. W pamięci pozostaje „malarska pineska sztuki” z 2007 r. promująca wystawę – podsumowanie roku 2006/2007.
Wielokrotnie nagradzany i wyróżniany za swoją twórczość na ogólnopolskich i międzynarodowych przeglądach plakatu, uczestnik i autor identyfikacji Międzynarodowego Przeglądu Grafiki – Imprint w Warszawie. Kolekcje jego prac znajdują się w wielu muzeach w Polsce, Czechach, Egipcie (m.in. w słynnej Nowej Bibliotece w Aleksandrii), we Francji , Chinach i Rosji. Uczestniczył w dziesiątkach wystaw poświęconych sztuce plakatu w Polsce, Europie, Azji, na Bliskim Wschodzie.